Milo Boričić (1958-1962)

Rođen je 20.januara 1922.godine u selu Dragosava, opština Berane. Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Beranama 1940.godine. Iste godine upisao je pravni fakultet u Beogradu. Još kao srednjoškolac pripadao je krugu napredne omladine u srezu Beranskom, gdje postaje član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Početkom aprila 1941.godine, nakon kapitulacije i fašističke okupacije Jugoslavije napušta Beograd i vraća se u Berane. Aktivno se uključuje u pripreme za dizanje narodnog ustanka protiv okupatora i domaćih izdajnika. Učestvuje u partizanskim akcijama od prvog dana ustanka, u početku kao član manjih ustaničkih grupa, a kasnije kao borac Beransko-andrijevičkog bataljona. Učesnik je napada na Pljevlja 1.decembra 1941.godine. U Komunističku partiju Jugoslavije primljen je 1942.godine. Nakon povlačenja partizanskih snaga za Bosnu u maju 1942.godine, po nalogu partijskih organa i komandi, jedan broj političkih aktivista i boraca ostaje na okupiranoj teritoriji. Jedan od njih bio je i Milo Boričić kao član okružnog komiteta KPJ i Operativnog štaba za Beransko-andrijevički kraj. Nalazio se u jednoj od dvije gerilske grupe koje su izvodile česte i iznenadne akcije na italijanske postaje i pojedince. Sredinom februara 1943.godine Italijani i četnici preduzimaju opsežne akcije radi otkrivanja i likvidacije gerilskih grupa koje su se skrivale u dvije zemunice na terenu Lješnice. Neprijatelj je otkrio i jakim snagama opkolio zemunicu u kojoj se nalazio Milo sa još sedam drugova. Prilikom proboja kroz neprijateljski obruč poginulo je šest boraca, dok se Milo iako ranjen, sa jednim drugom, uspio probiti i izmaći potjeri.
Nakon II svjetskog rata Milo odlazi u Beograd gdje radi u Centralnom komitetu KPJ. 1948.godine iz Beograda se vraća u Berane na mjesto-dužnost Sekretara sreskog komiteta KPJ. Iz Berana prelazi na Cetinje na mjesto direktora Republičkog zavoda za socijalno osiguranje. Po prelasku Vlade sa Cetinja u Titograd 1953.godine bio je Ministar zdravlja, a potom prvi direktor Poljoprivrednog kombinata ”13 Jul”. Bio je predsjednik Planinarsko-smučarskog saveza Crne Gore, pa predsjednik Saveza organizacija fizičke culture (SOFK-a) i funkcioner u Fudbalskom savezu Crne Gore i Jugoslavije. Svoju bogatu društveno političku aktivnost i djelovanje završio je kao predsjednik SUBNOR-a Crne Gore.
Predsjednik Planinarsko –smučarskog saveza Borič je bio od 1958. do 1962.godine, a član Predsjedništva Saveza od njegovog osnivanja 1951.godine. Za vrijeme njegovog rukovođenja Savezom nastavljen je trend masovne i organizovane planinarsko-smučarske aktivnosti u Crnoj Gori. Imao je poseban afinitet prema smučarstvu pa je 1953.godine došao na Žabljak gdje je prisustvovao Prvom državnom prvenstvu u smučarstvu. Bio je organizator mnogih planinarsko-smučarskih akcija, gdje su se posebno redovno i masovno organizovali pohodi na Tjentište-Sutjeska povodom obilježavanja godišnjice istorijske bitke koja se odigrala za vrijeme Pete neprijateljske ofanzive.
Milo je bio po prirodi prijatan, tih i nenametljiv čovjek. Bio je oličenje skromnosti i etičnosti tokom cijelog svog života i rada. Životni put ovog čovjeka, revolucionara, komuniste, borca i društveno-političkog pregaoca završio se 2000.godine, u Podgorici gdje je umro i sahranjen.