In Memoriam: Miodrag Mijo Kovačević (1933-2021)

Miodrag Mijo Kovačević, doajen crnogorskog planinarstva i nekadašnji predsjednik  Planinarskog Saveza Crne Gore, napustio nas je u 88 godini života 01.maja 2021.godine. Sahranjen je na gradskom groblju Čepurci u Podgorici 2.maja 2021. u krugu porodice.

Preselio se u vječnost i legendu među velikane naš voljeni Mijo,  veliki planinar  i još veći čovjek koji je već za života postao legenda. S obzirom na dužinu planinarskog staža, obim i kvalitet planinarskih aktivnosti koje je inicirao i  u kojima je učestvovao, te  ostvarene rezultate i ukupan doprinos  razvoju i unapređenju planinarstva, Mijo Kovačević je bio ličnost bez premca u crnogorskom planinarstvu. Tokom sedam decenija  duge istorije  Planinarskog saveza Crne Gore, bio  je aktivni sudionik svih značajnih dešavanja, kreator  i neposredni učesnik  velikih istorijskih uspjeha. Bio je živa enciklopedija našeg planinarstva. Zahvaljujući nepogrešivom pamćenju i govorničkom daru znao je da oživi  ljude i događeje iz planinarske prošlosti i na taj način inspiriše i motiviše generacije crnogorskih planinara. Mijo Kovačević je kroz različite aktivnosti  do kraja života aktivno doprinosio radu naše planinarske organizacije. Dobitnik je najvećih planinarskih priznanja i nagrada među kojima se ističu Zlatna i Srebrna značka Planinarskog saveza Jugoslavije, kao i najveća nagrada Planinarskog saveza Crne Gore – Povelja za životno djelo u oblasti planinarstva.

Mijo Kovačević je plijenio  svojom energijom, neposrednošću, nesvakidašnjom odgovornošću, bistrim umom i žarkom željom da svoja znanja i iskustva prenese na mlađe. Veliki ljubitelj prirode, neponovljiva ličnost, pouzdan drug i  iskreni prijatelj, ostaće upamćen po velikim djelima i mudrim riječima kojima nas je bodrio da istrajemo na ostvarenju planinarske misije.

Neka mu je vječna slava i hvala!

Mijo Kovačević  je rođen  1933. godine u Kosovskoj Mitrovici, u radničko-rudarskoj porodici. Završio je Višu realnu gimnaziju u Nikšiću i Pravni fakultet u Beogradu.   Takođe je završio Školu rezervnih pješadijskih oficira u Bileći. Radni staž je započeo u Beogradu kao sekretar i predsjednik zdravstveno-potpornog udruženja Saveza studenata Beogradskog univerziteta. Nakon toga se vratio u Nikšić, gdje je radio kao rukovodilac kadrovskog sektora u Željezari „Boris Kidrič“, a zatim kao sekretar i profesor na Višoj pedagoškoj akademiji. Kasnije prelazi u Titograd, gdje je radio kao sekretar Poslovnog udruženja turističko-ugostiteljske privrede Crne Gore „Montenegroturist“, a zatim kao rukovodilac sektora za turizam u   „Intursu“, u okviru RO „Industriaimport“.

U Republičkom sekretarijatu za unutrašnje poslove obavljao je poslove: Glavni inspektor, Načelnik uprave za pogranične poslove i strance, te  komandant Posebne jedinice. Bio je  osnivač i prvi komandant Specijalne antiterorističke jedinice.

Za posvećen i uspješan  profesionalni i društveni rad dobio je brojna odlikovanja i priznanja: Orden Republike sa bronzanim vijencem, Orden rada sa srebrnim zracima, Srebrni orden Lovačkog saveza Jugoslavije, Mala plaketa JNA, Plaketa bezbednosti „13 maj“, Jubilarna plaketa Specijalne antiterorističke jedinice, Diploma rezervnih vojnih starješina Jugoslavije.

Planinarenjem se počeo baviti još kao gimnazijalac 1951. godine, kao član PSD „Javorak“ u Nikšiću. U tom Društvu je bio aktivan član planinarske i smučarske sekcije. Pored brojnih planinarskih akcija bio je učesnik na dva Republička smučarska takmičenja 1953. i 1954.godine. Po odlasku na studije u Beograd, 1956. godine postaje član PSD „Gučevo“ na Pravnom fakultetu, potom član i predsjednik PSD „Planinka“ u Studentskom gradu. Bio je potpredsjednik  Univerzitetskog planinarskog odbora. Završio je ljetnji tečaj za planinarske vodiče na Rajcu, 1957.godine, kao i zimski na Prokletijama 1958.godine. Učestvovao je na dva prvenstva Srbije u planinarskoj orijentaciji.

Po završetku studija vraća su u Nikšić, gdje  u PSD „Javorak“ nastavlja planinarsku aktivnost sve do 1978.godine. Vodio je ekipu koja je 1964.godine bila prva na državnom takmičenju u planinarskoj orijentaciji. Učesnik je prve avanturističko-alpinističke ekspedicije koja je prvi put osvojila, do tada tajnoviti i neosvojivi kanjon Nevidio, 1965.godine.

U periodu od 1961. do 1990.godine Kovačević je pohodio i osvojio sve značajnije  planine u Jugoslaviji i na Balkanu. U Titogradu, u okviru Republičkog sekretarijata za unutrašnje poslove 1978.godine, sa grupom entuzijasta osniva PSD „Komovi“, koje će u narednih 15 godina organizovati i relizovati raznovrsne i bogate planinarske aktivnosti i biti najaktivnije Društvo u Crnoj Gori.

Učesnik je ekspedicije PSD „Komovi“ na Mon Blan, organizovane 1986.godine, povodom dvijestote godišnjice njegovog osvajanja (1786.). Počev od 1981.godine, uspostavio je saradnju u vidu planinarskih susreta i pohoda planinarskih društava „Josif Pančić“ Beograd, „Bistra“ Skoplje i „Komovi“ Titograd. Ove aktivnosti organizovane su niz godina po jedanput u svakoj republici. Inicirao je, predložio trasu i  organizovao aktivnosti na markiranju i pripremi otvaranja Prve crnogorske planinarske transverzale „Planinama Crne Gore – CT1“, 1987.godine.

U periodu od 1988. do 1990.godine bio je predsjednik Predsjedništva Planinarskog saveza Crne Gore. Sa grupom planinarskih aktivista krajem 1998.godine, reorganizovao je PSD „Komovi“ u gradsko društvo otvorenog tipa i bio njegov predsjednik u jednogodišnjem mandatu. Takođe,  od 2001.godine bio je jedan od osnivača  i dugogodišnji član PD „Gorica“, dok je poslednjih nekoliko godina bio  član PK „Visokogorci Crne Gore.

Tokom bogate planinarske karijere  Mijo Kovačević je sudjelovao u ogromnom broju raznovrsnih planinarskih aktivnosti. Vodio je više stotina različitih planinarskih akcija (izleti, pohodi, taborovonja, sletovi, tečajevi, ekspedicije i dr.). Markirao je na stotine kilometara planinarskih staza, držao predavanja i promovisao planinarenje među mladim generacijama. Bio je počasni  član više planinarskih klubova u Crnoj Gori, Srbiji i Makedoniji. Jedan je od trojice koautora knjige „Planine Crne Gore“ – vodič za planinare, koja je objavljena 2004.godine. Koautor je desetak tekstova o crnogorskim planinama u časopisu Planinarskog saveza Hrvatske „Naše planine“.