Dragutin Drago Vujačić

Rođen je 1931. godine u Strugu, Opština Šavnik, a umro 1988. u Titogradu (današnja Podgorica).

Osnovnu školu učio je u Strugu i Boanu, a Učiteljsku školu u Nikšiću. Nakon toga u Beogradu završava Višu pedagošku školu – smer srpski jezik i književnost, da bi kasnije nastavio svoje obrazovanje i stekao zvanje profesora srpskog jezika i književnosti na Filološkom fakultetu u Skoplju.

Završio je Školu rezervnih oficira i imao čin kapetan prve klase.

Svoj radni vijek započeo je u rodnom kraju, prvo kao učitelj, zatim kao nastavnik, a ubrzo i kao direktor Osnovne škole u Boanu. Nakon toga izabran je za sekretara Opštinskog komiteta SK Šavnik.

Životni put ga odatle vodi u Pljevlja, gdje se opet vraća radu u školi i posvećuje se obrazovanju i vaspitanju mladih generacija. Pored obrazovanja, posebno radi na tome da kod mladih razvije interesovanje da se bave planinarenjem i skijanjem.

Poslednjih 10 godina života je radio u Titogradu kao pomoćnik sekretara u Sekretarijatu za kadrovska pitanja Crne Gore.

Za izvanredne rezultate koje je postigao u radu dobio je više društvenih odlikovanja i priznanja, među kojima je nagrada SIZ obrazovanja Pljevalja i Orden rada sa zlatnim vijencem kojim ga je odlikovalo Predsjedništvo SFRJ.

Bio je delagat Opštinskog SIZ fizičke kulture Šavnik, delegat i član Izvršnog odbora Skupštine RSIZ fizičke kulture i predsjednik Planinarsko-smučarskog saveza Crne Gore.

Posebno mjesto u njegovom životu zauzimala je ljubav prema prirodi i planinarenju, pa je osvajao vrhove mnogobrojnih planina u Crnoj Gori, Sloveniji, Srbiji, BiH, Hrvatskoj i Makedoniji.